ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΤΟΥ

«Το χρέος της Ελλάδας είναι πρωτοφανές»

Σύμφωνα με στοιχεία του Δ.Ν.Τ. το χρέος της Ελλάδας (δημόσιο και ιδιωτικό) είναι στο 179% του Α.Ε.Π. Ας δούμε λίγο τα χρέη (δημόσια και ιδιωτικά) των άλλων χωρών:
Ιαπωνία: 197,2% του Α.Ε.Π.

Ολλανδία: 234%

Ιρλανδία: 222%

Βέλγιο: 219%

Ισπανία: 207%

Πορτογαλία: 197%

Ιταλία: 194%

Μέσος όρος για Ε.Ε.: 175% του ευρωπαϊκού Α.Ε.Π.

Ποια είναι η Ελληνική «ιδιαιτερότητα»;

Η Ελλάδα λοιπόν κάνει την πρωτοτυπία να μεταφέρει τα χρέη του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο. Γιατί το Ελληνικό κράτος όχι μόνο κάνει τα στραβά μάτια σε μια σειρά από ανοιχτές παρανομίες (π.χ. εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία) αλλά στερεί προκλητικά από το δημόσιο τους βασικούς του πόρους, προτιμώντας να φαίνεται ένα χρεοκοπημένο κράτος παρά ένας ανίκανος ιδιωτικός τομέας. Κι όλα αυτά χωρίς να αναφερθούμε στις κάθε τύπου επιδοτήσεις

Μόνο από τις offshore εταιρίες χάνονται κάθε χρόνο 6 δις έσοδα για το κράτος (Νέα, 11/05/2009). Χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός οικονομικών Γ. Αγαπητός αναφέρει στην Ελευθεροτυπία της 20/02: «.τα μη εισπραττόμενα φορολογικά έξοδα υπερβαίνουν το 40% των εισπραττόμενων». Σύμφωνα με στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. το 25% της παραγωγής στην Ελλάδα διακινείται χωρίς παραστατικά με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει τόσα λεφτά, ώστε αν τα έπαιρνε «.θα επέτρεπαν ακόμη και το μηδενισμό του δημόσιου χρέους μέσα σε λίγα χρόνια» (Ελευθεροτυπία, 20/02)
Σύμφωνα με τον Θ. Πελαγίδη, Καθηγητή της Οικονομικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς

«Στην Ελλάδα, το χρέος του κράτους αντικατοπτρίζει και τις αδυναμίες του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας που δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός με διεθνείς όρους. Το κράτος έτσι παίρνει πάνω του και μέρος του ιδιωτικού χρέους, γεγονός το οποίο αντικατοπτρίζει και την αδυναμία του ιδιωτικού τομέα να πάρει τις ευθύνες του, να είναι διεθνώς ανταγωνιστικός χωρίς την κρατική προστασία και χρέωση.»
(http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=81857)

«Το Ελληνικό δημόσιο είναι διογκωμένο»

Σύμφωνα με στοιχεία του I.L.O. (International Labour Organization) στην Ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν το 22,3% των εργαζομένων την ίδια στιγμή που στην Γαλλία είναι το 30%, στην Σουηδία 34%, Ολλανδία 27%, Αγγλία 20%, Γερμανία 14%.

Τα παραπάνω στοιχεία περιλαμβάνουν τον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην λίστα των χωρών της Ε.Ε. η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στο μέσον!
Η διόγκωση λοιπόν του δημοσίου είναι πέρα για πέρα πλαστή και ουσιαστικά χρησιμοποιούν την λειτουργικότητα του δημόσιου τομέα προκειμένου να πείσουν τον κόσμο ότι είναι διογκωμένος. Δεν έχει όμως παρά να ρίξει κανείς μια απλή ματιά στις μετατάξεις και τις αποσπάσεις για να δει το μηχανισμό «αξιοποίησης» των υπαλλήλων και τις ευθύνες γι αυτήν. Αλλά δεν μιλάμε μόνο για «εξυπηρετήσεις»: Χαρακτηριστική η περίπτωση υπουργείου που προσέλαβε 250 υπαλλήλους στα Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης (μέσω Α.Σ.Ε.Π.) χωρίς να έχει προνοήσει ΚΑΝ να νοικιάσει χώρο εργασίας γι αυτούς!! Η οργάνωση όμως των διευθύνσεων/οργανισμών/υπουργείων δεν είναι θέμα των δήθεν περισσευούμενων υπαλλήλων, αλλά των αδρά αμειβόμενων στελεχών και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Αν αύριο λοιπόν απελευθερωθούν οι απολύσεις τα «στελέχη» αυτά μαζί με τους πολιτικούς τους προϊσταμένους θα εισηγηθούν την χρησιμότητά μας ως εργαζόμενοι, θα εισηγηθούν για την δική μας δουλειά, σύνταξη, ζωή!

«Οι Έλληνες δεν δουλεύουν»

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat οι Έλληνες εργαζόμενοι εργάζονται κατά μέσο όρο 42 ώρες την εβδομάδα έναντι 40,3 ωρών που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. Αν λοιπόν ψάχνουμε για «τεμπέληδες» καλύτερα να πάμε πιο βόρεια όπου οι Σουηδοί (38,1), Δανοί (38) Φιλανδοί (37,8) κλπ. φαίνεται να τεμπελιάζουν πολύ για τα δεδομένα του Πρετεντέρη.

Γιατί λοιπόν είναι μειωμένη η παραγωγικότητα;

Το πρόβλημα και πάλι βρίσκεται στον ιδιωτικό τομέα: ΔΕΝ κάνει καμία τεχνολογική βελτίωση, δεν αναλαμβάνει το κόστος του εκσυγχρονισμού του και στηρίζεται στο χαμηλό μεροκάματο, το οποίο για να εξασφαλίσει πηγαίνει πλέον ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ σε χώρες των Βαλκανίων.

Ως ανταπόδοση, τα κέρδη του από το εξωτερικό.παραμένουν στο εξωτερικό, σε off-shore εταιρίες και τράπεζες. Μάλιστα για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους (ειδικά) οι τράπεζες προς το δημόσιο, όχι μόνο κερδοσκοπούν με το χρέος του δημοσίου μέσα από την γνωστή κομπίνα με την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), αλλά προτρέπουν εδώ και χρόνια τους «σημαντικούς» πελάτες τους να βγάλουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό σε αφορολόγητους off shore παραδείσους που ιδρύουν οι.ΙΔΙΕΣ!!!! (Ελευθεροτυπία 3/05/2002)

Σε αυτούς δόθηκαν τα 12 δις «σωτηρίας» και εγγυήθηκαν άλλα 16!!! Αυτά και άλλα πολλά μπορούμε να γράψουμε για την σημερινή πραγματικότητα, όμως όλα θα συγκλίνουν προς μία απλή αλήθεια:

Σήμερα δεν γίνεται απλά μια τεράστια αναδιανομή πλούτου από τους φτωχότερους προς τους πλουσιότερους, αλλά και τίθενται οι βάσεις για την διαιώνιση της ουσιαστικής εξαθλίωσης τόσο για την δική μας όσο και για τις επόμενες γενεές.
Όσοι πιστεύουν ότι είναι απλά μια μπόρα που θα περάσει θ’ απογοητευθούν, όχι γιατί τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά γιατί τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει δίχως την δική μας συμμετοχή. Με τους σημερινούς όρους η ανοχή δεν είναι απλά συνενοχή, είναι ενεργός συμμετοχή στην καταστροφή της ζωής μας. Η ελπίδα έχει νόημα όταν έχει μια βάση. Δεν έχουμε δικαίωμα να καταστρέφουμε την βάση κρατώντας μια μάταιη ελπίδα.
Δεν μας ζητούν να δουλέψουμε περισσότερο.

Δεν μας ζητούν να μαζέψουμε τα έξοδά μας

Δεν μας ζητούν να κάνουμε κάποιες θυσίες για το κοινό καλό

Δεν μας ζητούν να στερηθούμε για τα παιδιά μας

Ζητούν τις ζωές μας και τις ζωές των γενιών που έρχονται.

Όσοι θεωρούν τα παραπάνω μεγάλα λόγια ή λαϊκίστικες ρητορείες θα δουν και στην πράξη ότι κάποια παραμύθια έχουν άσχημο τέλος.

Μόνο που στην πραγματική ζωή ευθυνόμαστε κι εμείς γι αυτό.

Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε

ΠΗΓΗ

9 σκέψεις σχετικά με το “ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΤΟΥ

  1. Προφανώς το άρθρο το έχει γράψει άνθρωπος που δεν ζει στην Ελλάδα και έτσι δεν έχει έρθει πότε σε επαφή με την «λειτουργικότητα» του Δημόσιου τομέα της, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο επιρρεάζει την αποδοτικότητα του ιδιωτικού.

    1. Σχετική η παρατήρηση αυτή….. γιατι απο οποια χωρα και να ειναι αυτος που εχει γραψει το αρθρο, δεν απαξιωνεται ο δημοσιος τομεας για χαρη του ιδιωτικου….ας μην μπαινουμε σε τετοιες συζητησεις….

      1. Ο αρθρογράφος απαξιώνει τον ιδιωτικό για χάρη του δημόσιου και όχι εγω το αντιθετο. Κι επειδή αυτό στερείται λογικής, ειδικά στη χώρα που ζούμε, θεωρώ ότι είτε είναι παράλογος, δηλαδή δε ξέρει τι του γίνεται, ή έχει άλλα κίνητρα, οποτε ψάχτε να τα βρείτε.

  2. Ο αρθρογραφος ειναι προφανως δημοσιος υπαληλος ο ιδιος!!! Αγωνιζεται με κοπο να βρει απαντηση στα οσα καταλογιζονται στο -σε ολους ανεξαιρετως γνωστο- υπερτροφικο, αναποτελεματικο, αντιπαραγωγικο, καλοπληρωμενο, ευθυνοφοβο, καταχρηστικο, αλαζονικο, υπεροπτικο, καλοβολεμενο, ενθρονισμενο, ανικανο και αχορταγο Ελληνικο Δημοσιο.
    Ολοι εχουμε ερθει σε επαφη με δημοσιες υπηρεσιες και ολοι γνωριζουμε……….

  3. OK το δημόσιο είναι αναποτελεσματικό. Το λέμε όλοι.

    Ο ιδιωτικός τομέας, αφού είναι τόσο καλός, γιατί έχουμε 50δις εμπορικό έλλειμμα το χρόνο (κ πάλι καλά που υπάρχει ναυτιλία κ τουρισμός);

    1. γιατι με την νομοθεσια που το κρατος εχει επιβαλλει δεν ειναι ειναι ευκολο να (αδυνατο θα ελεγα) να ανοιξεις μια καλη επιχειρηση που θα διαπρεψει στο εξωτερικο.οσο για την ναυτιλια…δεν σου κανει εντυπωση που ενω εχουμε τοσες ναυτιλιακες εταιρειες,ενα μεγαλο μερος τους επιλεγει να εχει ξενη σημαια η να δηλωνει εδρα ξενο κρατος?με νομους απαγορευοταν η εξορυξη πετρελαιου,τα φωτοβολταικα κλπ….επιδοτηθηκαν μονο 2-3 κλαδοι και αυτοι λογω γνωριμιων και γνωσης αντικειμενου π.χ. κατασκευη κατοικιων.και μην νομιζεις οτι ειμαστε καλα στον τουρισμο.αν δεν ειμασταν τυχεροι που ζουμε σε φυσικα ομορφη χωρα τελευταιοι θα ημασταν…

  4. Ο αρθρογράφος μια χαρά τα λέει για τον ιδιωτικό τομέα, μπορεί να μας κάνουν να δουλεόυμε πολύ πιο αποδοτικά από ότι οι δημόσιοι και πολλές επιχειρήσεις έχουν και καλά κέρδη ΑΛΛΑ αφενώς δεν πληρώνουν τους φόρους τους (offshore, πλαστά παραστατικά, λάδωμα εφορειακών κλπ κλπ κλπ κλπ …κλπ) και αφετέρου ζήτανε και χρηματοδοτήσεις/επιδοτήσεις από το δημόσιο (επισής με λαδώματα σε υπαλλήλους όταν χειαζεται κλπ κλπ).

    Με λίγα λόγια, ο ιδιωτικός τομέας είναι εξ ίσου αποδοτικός με τον δημόσιο τομέα όσον αφορά τα έσοδα για το κράτος και όχι για τους Ελληνάρες (τον πραγματικό καρκίνο του έθνους μας).

    Πρόφανώς όλοι εσείς που πιστεύεται ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι καλύτερος από τον δημόσιο είτε ζείτε σε άλλη χώρα, είτε είσαστε Ελληνάρες, είτε δεν το έχετε ψάξει καθόλου το θέμα και αναρωτιέμαι γιατί κατακρίνετε χώρις να έχετε ιδέα.

  5. Από την στιγμή που το κράτος επιδοτεί τις επιχειρήσεις ΄για ανάπτυξη γίνεται ελλειμματικό
    Εάν οι επιχειρήσεις με αυξήσουν την παραγωγή τους και γίνους εξαγωγίκες και προσλάβου αντίστοιχους εργαζόμενους τότε βοηθούν την οικονομία και το κράτος
    αντίθεται εάν είναι εισαγωγικέ( αυτοκίνητα -εισαγώμενα προιόντα ) τότε επιδοτείται ι μια παρασιτική οικονομία όπου οι ιδιώτες δεν εχουν χρέη αλλά καταθέσεις στην Ελβετία και το κράτος βουλιάζει στο δημόσιο χρέος
    Αλλό παράδειγμα είναι οι κοινοπραξίες του κράτους με μεγαλοεργολάβους για τα διόδια , όπου οι ιδιωτικές εταιρίες συμμετέχουν με το 7-10% της αξίας του έργου το κράτος με το 50 % και το υπόλοιπο 40-43% είναι με ατοκα δάνεια με την εγγύηση του κράτους , ετσι λοιπό αντι το κράτος να παρει το 90-93% των διδίων το παιρνει η ιδιωτική εταιρεία με το 7% θαυμαστε επιχειρηματίες κρατικοδιαιτους και αυτοκτονικό κράτος, Αντίθετα θα επρεπε αυτοί που υπογράφουν τις συμβάσεις για λογαριασμό του κράτους να δικάζονται για απιστία και ξεπούλημα των συμφερόντων της χώρας.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s