Μετά το διαζύγιο τι;

Ο Σύλλογος ΓΟΝ.ΙΣ είναι μια ένωση προσώπων, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εδρεύει και δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 2006.

Ο ΓΟΝ.ΙΣ πιστεύει και με τις ενέργειές του υποστηρίζει, ότι για την αρμονική και ολοκληρωμένη ανατροφή του παιδιού είναι απαραίτητη η παρουσία και των δύο γονέων ανεξάρτητα από την οικογενειακή τους κατάσταση (εντός ή εκτός γάμου, ή από ελεύθερη ένωση).

Στόχοι του συλλόγου, ενδεικτικά, είναι:

• Η προώθηση και καθιέρωση της κοινής γονικής μέριμνας για τα παιδιά (εντός ή εκτός γάμου ή ελεύθερης ένωσης), δηλαδή συνδιαχείριση / συνεκπροσώπηση / συνεπιμέλεια όσο διαρκεί η συγκατοίκηση των γονέων, αλλά και μετά την τυχόν λύση της.

• Η πραγματική ισότητα των γονέων στην ανατροφή των παιδιών τους.

• Η ανάδειξη των κατάλληλων συμπεριφορών, από τα μέλη της οικογένειας, στην ανατροφή των παιδιών

• Η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδών, όπως αυτά προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο δικαιωμάτων του παιδιού και τις διεθνείς συμβάσεις

• Η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των γονέων (πατέρα και μητέρας)

• Η προστασία των μονογονεϊκών οικογενειών

Ο Σύλλογος βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική προσφορά εργασίας από τα μέλη του.

Τα λειτουργικά έξοδα του συλλόγου καλύπτονται από τις συνδρομές των μελών, δωρεές, χρηματοδοτήσεις, επιχορηγήσεις ιδιωτικών και δημοσίων επιχειρήσεων κ.α. που παρέχονται για την υποστήριξη του σκοπού της.

Ο σύλλογος σήμερα λειτουργεί σε διάφορους νομούς με την νομική μορφή αδελφών Σωματείων.

Τα μέλη του Συλλόγου ΓΟΝ.ΙΣ, άντρες και γυναίκες, υποστηρίζουν το δικαίωμα των παιδιών να απολαμβάνουν φροντίδας και από τους δύο γονείς, και μετά το διαζύγιο. Πρακτικά υποστηρίζει συμβουλευτικά όσους επιθυμούν την κοινή επιμέλεια των παιδιών τους, και θεσμικά ενεργεί για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού νομικού πλαισίου σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού.

Σκοπός

Σκοπός του συλλόγου είναι η πανελλαδική και διεθνής εκπροσώπηση και ο συντονισμός των προσπαθειών συλλόγων εθελοντών για την προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού όπως αυτά προστατεύονται από το διεθνές δίκαιο δικαιωμάτων του παιδιού και τις διεθνείς συμβάσεις, ιδίως αυτή της Νέας Υόρκης για τα δικαιώματα του παιδιού, η προστασία του παιδιού και της φυσιολογικής παιδικής ανάπτυξης, η εισαγωγή της παιδοκεντρικής αρχής στην οργάνωση και λειτουργία του κοινωνικού και νομικού οικοδομήματος της χώρας, η προστασία των οικογενειακών σχέσεων, αυτών που ήδη δημιουργήθηκαν, αυτών που πρέπει να διατηρηθούν και αυτών που πρέπει να δημιουργηθούν, η αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων για όλα ανεξαρτήτως των παιδιά, ανεξάρτητα αν κατάγονται από γάμο ή ελεύθερη ένωση ή εκτός γάμου, η πραγματική ισότητα των δύο φύλων και ισονομία τόσο σε δικαιώματα όσο και σε υποχρεώσεις, η συμφιλίωση της οικογένειας, η κοινή γονική μέριμνα για τα παιδιά (εντός ή εκτός γάμου ή ελεύθερης ένωσης), δηλαδή συνδιαχείριση / συνεκπροσώπηση / συνεπιμέλεια όσο διαρκεί η συγκατοίκηση των γονέων αλλά και μετά την τυχόν λύση της, εναλασσόμενη κατοικία για το παιδί για μεγάλα διαστήματα όταν οι γονείς δεν συγκατοικούν, η προστασία του παιδιού από κάθε μορφή βίας, από οποιοδήποτε και αν προέρχεται, υλική, ψυχολογική, σεξουαλική ή άλλη, η προώθηση αρχών πολιτισμού κοινωνικής παιδείας και εθελοντισμού, ώστε άντρες και γυναίκες σαν ίσοι προς ίσους ν’ αποφασίζουν από κοινού για το τι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους, η συνταγματική προστασία της πατρότητας όπως προστατεύεται η μητρότητα και η παιδική ηλικία από το Σύνταγμα της Ελλάδας, η ίση φορολογική και επιδοματική μεταχείριση ανδρών και γυναικών γονέων, τόσο όσο οι γονείς συγκατοικούν όσο και μετά τη λύση της κοινής οικογενειακής ζωής, η εκπαίδευση των γονέων, η διατήρηση του κοινωνικού ρόλου της οικογένειας, η σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των μελών και ανάπτυξη πνεύματος αλληλεγγύης, η προαγωγή του πολιτισμού και διαλόγου, η δημιουργία και εκτέλεση πολιτιστικών εκδηλώσεων σε συνεργασία με άλλους παρεμφερείς κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς και σωματεία, όπως εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά σεμινάρια, ημερίδες, βραβεύσεις, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και οποιαδήποτε κοινωφελή ενέργεια που θα μπορούσε να συμβάλει στην ηθική, ψυχολογική και υλική υποστήριξη των μελών του συλλόγου και των οικογενειών τους, η συνεργασία με άλλους φορείς συλλόγους και πρόσωπα που δραστηριοποιούνται για την ανακούφιση παιδιών με προβλήματα υγείας, παραβατικής συμπεριφοράς κ.α., η ενημέρωση του κοινού, η ίδρυση πανελλαδικής τράπεζας αίματος στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία Αθηνών, η σύσταση και συμμετοχή σε Πανελλήνιο Δίκτυο Συλλόγων γονέων – παιδιών με παρεμφερείς σκοπούς.

Μετά το διαζύγιο τι;

Η επίδραση του διαζυγίου, στο πρώην ζευγάρι και στα παιδιά ακόμα και εάν αυτά είναι ενήλικα, περιλαμβάνει διαμάχες μεταξύ των μελών της οικογένειας και άγχος για τη μετά το διαζύγιο προσαρμογή.

Οι χρόνιες επιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν την ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας ενός ή περισσοτέρων μελών της οικογένειας, την επιδείνωση των οικογενειακών σχέσεων, ιδιαίτερα ανάμεσα στο γονέα και στο παιδί και την αλλαγή στη στάση των παιδιών απέναντι στο γάμο και τη δέσμευση.
Προκειμένου να αποφευχθούν ή τουλάχιστον να μειωθούν οι αρνητικές αυτές επιδράσεις, θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες θεραπευτικές παρεμβάσεις που θα στοχεύουν στη διευκόλυνση της προσαρμογής όλων των μελών της οικογένειας στη νέα κατάσταση.
Oι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις αντιδράσεις των ενηλίκων αλλά και τις συνθήκες που προηγούνται και έπονται του διαζυγίου.

Όταν τελικά εκδοθεί το διαζύγιο, ρυθμιστούν τα σχετικά με την  επιμέλεια, διατροφή και την επικοινωνία με τα παιδιά, οι πρώην σύζυγοι βρίσκονται μπροστά σε μια καινούργια κατάσταση. Η πορεία εξαρτάται από το χαρακτήρα του ατόμου, από το πόσο είχε διαρκέσει ο γάμος, από το κοινωνικό περιβάλλον και τις δυνατότητες υποστήριξης που αυτό παρέχει, καθώς και το βαθμό αποδιοργάνωσης, που η κρίση του γάμου προκάλεσε στην προσωπικότητα του κάθε συζύγου. Επίσης  το γεγονός ότι το διαζύγιο σημαίνει ακόμα κοινωνικό στίγμα και ότι ανάλογα αντιμετωπίζεται ο διαζευγμένος και τα παιδιά διαζευγμένων γονιών, συχνά καθιστά αναγκαία την παρέμβαση τρίτων, ειδικών, τόσο σε προληπτικό όσο και θεραπευτικό επίπεδο.

Ένα διαζύγιο βέβαια δεν σημαίνει πως η οικογένεια δεν υπάρχει πια. Απλά, η οικογένεια αλλάζει μορφή. Και σ’ αυτή τη νέα μορφή, όλοι θα πρέπει να προσαρμοστούν, ώστε να συνεχιστεί η ζωή με τις λιγότερες κατά το δυνατόν τραυματικές εμπειρίες.

Ανεξάρτητα από τους λόγους ή τις αιτίες του διαζυγίου το παιδί αγαπάει και τους δύο γονείς του. Οι γονείς είναι αναντικατάστατοι στην ψυχή ενός παιδιού. Έχει ανάγκη και τους δύο το ίδιο. Έχει δικαίωμα να έχει και τους δύο, στο ίδιο ή σε διαφορετικά σπίτια.Όταν ένα παιδί προέρχεται από το προστατευτικό περιβάλλον της οικογένειας είτε είναι παιδί χωρισμένων γονιών θα απολαμβάνει τη φροντίδα δύο γονέων με ισότιμο και ισορροπημένο τρόπο, ώστε να αναπτυχθεί συναισθηματικά και ψυχικά χωρίς να αισθανθεί την απώλεια του ενός γονέα.

Έρευνες έχουν δείξει ότι είναι προτιμότερο για την εξέλιξη του παιδιού, να ασχολούνται και οι δύο γονείς μαζί του και το παιδί να έχει επαφή και με τους δύο. Η από κοινού επιμέλεια σήμερα έχει ως προϋπόθεση την καλή επικοινωνία των γονέων όσον αφορά το παιδί τους. Θα πρέπει να παραμερίζουν τις διαφορές τους και να συμβιβάζονται για χάρη του παιδιού. Έκτος αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι, αν π.χ. ο γονέας ασκεί ψυχολογική ή σωματική βία στο παιδί, ή αν το παιδί βιώνει ακατάλληλες καταστάσεις στο σπίτι του, είναι καλύτερα για το παιδί να βλέπει και τους δύο γονείς του τακτικά, σε προκαθορισμένες μέρες και ώρες, παρά να έχει περιστασιακή ή και καμία επαφή με τον ένα γονέα.

Ενημερωθείτε περισσότερο ΕΔΩ

ΠΗΓΗ