Βλέποντας και… χάνοντας;

Ο αποδώ κόσμος για τον αποκεί

είναι ανύπαρκτος.

Ο αποκεί κόσμος για τον αποδώ

είναι αδύνατος

Βασ. Μαραγκός, Το προσωπείο του χρόνου

Ενοχοι και συνένοχοι, πάσχοντες και συμπάσχοντες, εμπαθείς και απαθείς, demi-ψεύτες και demi-ειλικρινείς έχουν γίνει ένα κουβάρι. Χάσαμε -εκτός από το μέτρο- και κάθε αίσθηση επιπτώσεων των μέτρων.

Α-ΜΕΤΡΟ-ΕΠΕΙΑ πολιτικών της κατασκευασμένης αισιοδοξίας, μετρο-νόμοι χωρίς ορθή και δίκαιη αναλογία, τηλεοπτικές μετρο-αναλύσεις τρόμου και συμφοράς μάς έχουν οδηγήσει σε καθημερινές εμφύλιες συρράξεις μεταξύ των ηττημένων ή διαψευσμένων ομάδων. Οι νικητές και αποκλειστές εξακολουθούν να κάθονται στα μαλακά μαξιλαράκια τους και να παρακολουθούν τους «άθλιους μονομάχους» ν’ αλληλοσπαράσσονται.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι ένα σκληρό παιχνίδι αντοχών, που παίζεται, όμως, από όλους στο μέτρο και όχι τα μέτρα.

ΜΕΤΡΟ της Δημοκρατίας (εξακολουθεί να) είναι ο άνθρωπος-πολίτης. Οπλο του η ανεκτικότητα (αλλά όχι η ανοχή), η ηπιότητα (αλλά όχι ο ρίψασπις συμβιβασμός), το δικαίωμα στην ευτυχία (και όχι το μερτικό στη δυστυχία). Η αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος «μετριέται» την ώρα της κρίσης.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι διήγηση ή αφήγημα, ούτε είναι ένα πολιτικο-αξιακό ακορντεόν, που ανοίγει και κλείνει κατά το δοκούν των ανθρώπων της εξουσίας.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν ανταλλάσσει τους θεσμούς της με χρήμα, δεν απαλλάσσει τους επίορκους και δεν συναλλάσσεται με σκοτεινά κέντρα.

ΟΣΟΙ επικαλούνται τη Δημοκρατία για να προβαίνουν σε αντιδημοκρατικές ενέργειες σε βάρος της πλειονότητας του λαού (χωρίς οι ίδιοι να ρισκάρουν το ίδιο και τα ίδια), καθώς και όσοι έχουν ήδη ετοιμάσει τις βαλίτσες τους για να «την κάνουν» σε περίπτωση βύθισης του σκάφους πρέπει ν’ ατιμωθούν από τώρα. Ας τους σώσουν οι έξω φίλοι τους. Οχι όμως οι Ελληνες.

ΕΜΕΙΣ δεν ζούμε με βάση το τι λένε ή τι πιστεύουν οι άλλοι, οι ξένοι για μας. Δικά μας τα λάθη, δικά μας και τα επιτεύγματα. Εμείς δίνουμε νόημα στην ουτοπία μας ή και στη δυστοπία μας. Δεν απολογούμαστε σε κάποιο Ανώτερο Δικαστήριο Τέλειων Οντων, αλλά στην Ιστορία μας και στο λαό μας.

ΕΙΧΑΜΕ ευκαιρίες να γίνουμε σαν τους άλλους, αλλά δεν γίναμε. Καλό-κακό, δεν είναι ώρα να το κρίνουμε.

ΟΥΤΕ η αυτοκολακεία βοηθάει ούτε η αυτοενοχοποίηση. Οι αλήθειες και οι πραγματικότητες πολλές…

ΑΥΤΗ τη στιγμή βιώνουμε την γκρίζα πλευρά τους. Δεν έχει όμως νόημα να μαυρίζουμε και την ψυχή μας. Δική μας η ζωή, δικό μας το όνειρο, δικό μας και το μέλλον.

ΥΓ.: Να μην έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς τους πολιτικούς, που σκέφτονται και χειρίζονται την Ελλάδα σαν ξένοι.

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

ΠΗΓΗ